Siyaset felsefesinin cevaplandırmaya çalıştığı en temel sualin, devletin varlığının gerekip gerekmediği sorusu olduğu söylenebilir.[1] Kurumsallaşmış otorite olarak devlet, tarihte görülen iktidar örgütlenmelerinin her zaman için en buyurgan ve en kapsayıcı olanıdır. Dün ve bugün olduğu gibi, yakın gelecek için de beklenen odur ki gerçek egemenliğin sınırları, devletin sınırlarını aşamayacak, en geniş çaplı siyasal örgüt olarak da varlığını sürdürecektir. Okumaya devam et
Devleti mutlak bir organizma kabul edip, tek parti egemenliğini ve tahakküm rejimini savunan; güçler ayrımını ve hukukun üstünlüğünü reddeden; sıklıkla ırkçı ya da daima milliyetçi olan siyasi ideolojiye faşizm denir. Okumaya devam et
Siyasi düşünce jargonu; hukuki ya da siyasi hiçbir unsurun, herhangi bir kısıtlaması olmaksızın, sürdürülen otoriter ve totaliter mutlak yönetim tarzlarını adlandırmada hayli zengindir. Despot, tiran, otokrat, diktatör, führer, duce, el caudillo, vodca, leider, el jefe, büyük önder, ulu önder, ebedi şef, milli şef bunlardan sadece birkaçıdır. Okumaya devam et
“Her şer’de bir hayır vardır” denir ya inşallah netice öyle olacaktır. Sözde “Gezi Parkı” protestolarıyla başlatılan Taksim olayları nihayet gerçek kisvesine bürünüyor. Maksadın üç-beş ağaç olmadığını, haşin eylemciler, polisin görevini yapmaktan men-edilmesiyle birlikte ortalığı yakıp yıkarak ispatladılar… Okumaya devam et
Felsefenin hayatı ve varlığı, rasyonel – doğal zeminde anlamlı kılma girişimine benzer şekilde, eğitim felsefesi de “eğitim”i rasyonel ve doğal zeminde anlamlı kılma girişimidir. Hayatın ve varlığın hakikatini araştıran sistem sahibi filozofların hemen hemen hepsi eğitim meselesiyle, hayli yoğun bir şekilde uğraşmışlardır. Platon, Aristoteles, Augustinus, Aqinalı Thomas, Hobbes, Locke, Rousseau, Kant, bunlardan bazılarıdır. Okumaya devam et
Kürt sorununun çözümüne yönelik tartışmalarda ön plana çıkan husus ne yazık ki; “tek millet, tek bayrak, tek vatan, tek devlet” gibi sloganik söylemler olmaktadır. Okumaya devam et
İslamcılık tartışmalarının yeniden gündem oluşturmasının zımni sebebi belki de AK Parti eleştirisidir, bilmiyorum… Sebep ne olursa olsun, mevzunun tekrar açılmış olması, Türkiye mahreçli lokal ya da global siyasi ideallerin yahut da projelerin bir kez daha gözden geçirilmesi için pekala fırsata dönüşebilir. Okumaya devam et
Siyasal sistemleri; yürütme ve yasama fonksiyonlarının tek elde toplanması ya da ayrı ellere tevdi edilmesi bakımından temelde iki kategoriye ayırmak pekâlâ mümkündür. Okumaya devam et
Ahlakın ne olduğu, nasıl bir mihenge vurulacağı ve evrensel ölçülerde temellendirilip temellendirilemeyeceği hususundaki tartışmalar esasta modern dünyaya ait fenomenler ise de felsefi ve dini düşüncenin varlığını sürdürdüğü her zaman ve zeminde benzer münakaşaların yapıldığını söylemek de mümkündür. Okumaya devam et
Meşruiyet, siyasî otoriteye niçin itaat edilmesi gerektiğini belirten ahlaki argumandır. Kurumsallaşmış siyasî otorite olarak devlet, ister ifa ettiği fonksiyonlar itibarıyla tanımlansın, isterse ihtiva ettiği sosyal ilişkiler bakımından, her halükarda mensuplarından kendisine itaat edilmesini isteyecektir. Okumaya devam et
