Tarih felsefesi; esas itibariyle insanlığın kökeni ve eğer varsa yöneldiği hedefin ne olduğunun belirlenmesi anlamında hem insani olup-bitmelerle uğraşan bir düşünce biçimi hem insanlığın evrensel tarihine yönelik felsefi bir bakış hem de tarihsel bilginin bir sorgulamasıdır.[1] Okumaya devam et
Metropol Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi adlı sivil toplum örgütünün, Türkiye’deki üniversite gençliği üzerine yapmış olduğu en son araştırma, AKP Hükümeti karşıtıçevrelere ve bazı medya organlarına yeni bir “İRTİCAÎ KAKOFONİ” malzemesi sunacak gibi gözüküyor. Hadi hayırlısı… Okumaya devam et
Yeni TCK tasarısı normal olmayan tartışmalarla da olsa TBMM’den geçti. Tartışmaların odağında maalesef yine üstü kapalı bir biçimde “din eğitimi” vardı. Okumaya devam et
Katolik geleneğe ve Aristokrasiye karşı inşa edilen yeni burjuva toplumsal yapısının meşruiyet zeminini teşkil etmek üzere kurgulanan “evrensel insan hakları” öğretisi (human rights), şüphesiz muayyen bir siyasal modele (liberal demokrasi ya da cumhuriyet) atıfta bulunan, menşe itibarıyla Batılı ve dolayısıyla da tarihsel ve özgül olan bir fenomendir. Okumaya devam et
“İnsan Hakları” (Human Rights) ifadesi, esas itibarıyla bireyin sadece ve sadece insan olduğu için sahip bulunduğu hakları tanımlamak üzere kullanılır. Okumaya devam et
3. Avrupa Konseyi, devlet ve hükümet başkanları zirvesi 16 – 17 Mayıs 2005 tarihlerinde Polonya’nın Varşova kentinde yapıldı. Okumaya devam et
Siyaset felsefesi ya da siyaset bilimi açısından bakıldığında, rejimleri birbirinden ayırt eden temel nitelik, “meşruiyet kaynakları” olarak değerlendirilir ise de bu değerlendirme herhangi bir rejimin “iyiliği ya da kötülüğü” hususunda tek başına yeterli bir bilgi içermez. Okumaya devam et
